Weer een bericht van team DKC J5. We doen het best goed in de competitie en we hebben spannende wedstrijden. Je kan natuurlijk winnen met 8-0, maar daar leer je eigenlijk niet zo veel van. Wijze mensen uit Azië, waar zoals jullie weten het badminton vandaan komt en waar de echte toppers ook spelen zeggen vaak: van de mensen die je tegenkomt en die van je winnen of die ervoor zorgen dat je je aan hen ergert, daarvan kan je het meeste leren….

 

Dit keer geen wedstrijdverslag. Zaterdagochtend speelden we tegen TAB Flyover 4 uit Bleiswijk. De kinderen tegen wie we speelden, krijgen daar les van de broer van de vader van Che en Zev (Tjin Asjoe). Maar zaterdag hadden wij Soraya, Thomas, Dave en Ruben in de zaal. En Soraya kwam bij ons coachen. Gaaf!

 

Ik ga het maar meteen verklappen. We hebben de wedstrijd verdiend met 5-3 gewonnen, maar het bleef tot het einde spannend. De eerste 3 wedstrijden waren meteen 3-setters dus daar kon je wel uit aflezen dat de kinderen goed aan elkaar gewaagd waren. Mika en Che zijn ietsje ouder dan de jongens van TAB, maar de meisjes van TAB zijn zeker ouder dan onze broekkies Zev (6) en Sander (7).

Ik dit stukje ga ik iets vertellen over wat de kinderen hebben geleerd van deze wedstrijd en ik begin bij de single van Mika. Mika begon tegen een jongen die veel kracht en energie had. Na veel harde meppen over en weer verloor Mika de eerst set. Dat was jammer, maar Mika denkt altijd goed na en wil graag winnen. Soraya wees Mika erop dat hij de shuttle steeds harder naar de jongen terug sloeg, terwijl die dan op zijn beurt weer nog harder op Mika sloeg. Dus ging Mika de shuttle goed spreiden: de ene keer links, de andere keer rechts in het veld en als het lukte, de ene keer hard en de andere keer juist zacht. Daardoor moest de jongen flink gaan lopen. En als je hard moet lopen, heb je natuurlijk minder energie om hard te slaan. Vanaf het moment dat Mika op deze manier ging spelen, won Mika meteen flink. Binnen een paar minuten stond hij met 11-3 voor en je raadt het al. De tweede set was voor Mika. En de jongen die stond flink bezweet en teleurgesteld naast de baan te luisteren naar de goede raad van hun coach. Maar Mika liet niet meer los. Hij ging door met het spelletje waarmee hij in de tweede set had gewonnen. En hij pakte de jongen ook in de derde set dik in. Toen speelde de jongen vooral tegen zichzelf: want als je gelooft dat het niet meer lukt, dan is het ook zo…

Toen was Sander aan de beurt. Tegen een meisje van 11 jaar. De wedstrijd ging in het begin vrij gelijk op, maar na de helft van de eerste set liep het meisje ineens uit naar 18-10. Het leek al een verloren set, maar Sander vond dat hij niet mocht verliezen (dat zei hij tenminste later) en er leek wel een knopje bij hem om te gaan en hij ging ineens veel punten maken. Hij speelde verschillende korte services waardoor het meisje de shuttle omhoog moest slaan en Sander lekker kon smashen. Daarnaast had hij ook van Soraya gehoord dat hij nog meer moest spreiden en sloeg hij de shuttle steeds weer op de backhand van het meisje. Daar heeft bijna iedereen moeite mee. En het werd winst voor Sander. Knap hoor: met 22-20. Maar nu ben ik wel een beetje moe hoor, zei Sander daarna.

In de tweede set had het meisje door hoe Sander was gaan spelen en stond ze iedere keer klaar om de shuttle die ze op haar backhand kreeg, terug te slaan naar de rechterkant van Sander. Sander bleef ietsje te lang kijken naar zijn eigen slag op de backhand van het meisje en was daardoor eigenlijk steeds net te laat voor de slagen van het meisje. Dus de tweede set was welverdiend voor het meisje. Dus nog een derde set en dat werd vechten. Sander wilde echt winnen, maar bleef het proberen op de manier uit de eerste set terwijl het meisje nu wist hoe ze daarmee om moest gaan. Voor Sander was duidelijk dat hij rustig moest blijven in het veld en na iedere slag meteen naar het midden van het veld om op de volgende slag te wachten. Helaas verloor Sander, maar wel top gespeeld hoor en veel geleerd!

Che won zijn single gemakkelijk. Hij had zelfs geen coaching nodig. Terwijl verschillende mensen naar de wedstrijd van Sander keken, liet Che zijn tegenstander alle hoeken van het veld zien of smashte hij de shuttle zo hard dat de jongen er niets mee kon. Goed hoor! Maar in de gemengd dubbel met Mika was Che op zijn best. Ze speelden tegen de jongen waartegen Mika had gespeeld en het meisje dat tegen Sander had gespeeld. En het ging er hard aan toe. Het is grappig om te zien dat als iemand hard slaat in het veld, je eigenlijk altijd ziet dat de tegenstander dan probeert om nog harder te slaan. Dus kregen onze jongens het advies om dropshots tussendoor te gaan spelen. Waar iedereen dacht dat het een 3-setter zou worden, waren het vooral de slimme dropshots van Che tussendoor die ervoor zorgden dat wij uitliepen in de sets. Uiteindelijk een mooie, welverdiende overwinning in 2 sets. Goed gedaan Che en Mika!

En dan natuurlijk nog Zev. Zijn mama en zijn papa (en natuurlijk ook die van Che) konden er dit keer helaas niet bij zijn. Maar als je nog maar 6 jaar bent, is het toch wel ‘petje af’ als je dan gewoon alleen (gelukkig wel met je broer samen) komt spelen, nietwaar?

In de single begon Zev goed, maar het meisje was ouder en sloeg en liep snel. Zev weet iedereen altijd te verbazen omdat hij zo goed kan slaan en zelfs shuttles die hem voorbij gaan, nog weet te halen. Voor Zev is ‘zijn aandacht erbij houden’ nog het moeilijkst, maar wat wil je met 6 jaar? De wedstrijd tegen het meisje verloor Zev, maar in de tweede set had Zev twee keer zoveel punten als in de eerste. Dus had Zev ook goed geluisterd naar het advies om ’zijn aandacht erbij te houden’. In de tweede set was het zelfs even 11-10 voor Zev en speelde hij echt goed.

Nog leuker was de gemengd dubbel met Sander erbij. Zev en Sander wisten dat de jongen minder sterk was dan het meisje. Dat hadden ze van iedereen gehoord, maar dat wisten ze zelf ook al wel. Dus speelden ze veel op de jongen. Na een tijdje viel de aandacht een beetje weg en liepen Zev en Sander elkaar te vaak in weg bij het net. Toen Dave hen daarop wees, gingen ze veel beter spelen en hadden het meisje en de jongen van TAB geen kans meer. Super! De jongens zorgden voor het laatste punt en het werd dus 5-3.

Weer veel geleerd vandaag. Dank ook aan Soraya en Dave.